Zapnij pasy i przygotuj się na filmową podróż, dzisiaj zabiorę Cię w nieco inną, lżejszą trasę, daleko od poradników i przewodników jakie często widujesz na tym Blogu, prosto do świata kina, gdzie taksówki i ich kierowcy grają pierwsze skrzypce. Czy jest coś bardziej ikonicznego w filmach miejskich niż żółta taksówka? Albo postać taksówkarza, który staje się oknem na świat tysiąca historii?
Od mrocznych ulic Nowego Jorku, przez błyszczące aleje Los Angeles, aż po malownicze zakątki Marsylii – taksówki stały się niemym świadkiem i uczestnikiem niezliczonych kinowych opowieści.
W tym artykule przyjrzymy się bliżej subiektywnie wybranym przeze mnie filmom, w których taksówki nie są tylko środkiem transportu, ale prawdziwymi bohaterami, czy to w roli cichego świadka ludzkich dramatów, komediowych perypetii, czy też niebezpiecznych przygód.
Od klasycznych dzieł, przez kultowe tytuły, aż po mniej znane perełki, każdy film z naszej listy pokazuje, jak różnorodne i fascynujące mogą być historie rozgrywające się na tylnym siedzeniu taksówki. Więc, gotowy na tę filmową przejażdżkę? Ruszajmy!
TAXI DRIVER (1976)
Taxi Driver czuba najbardziej ikoniczny film o taksówkarzu, który na stałe zapisał się w kanonie kina jako arcydzieło i klasyka gatunku. Reżyserowany przez Martina Scorsese i z Robertem De Niro w roli głównej, obraz ten stał się ikoną kina akcji i dramatu, a zarazem głębokim studium psychologicznym.
Historia skupia się na Travisie Bickle, weteranie wojny wietnamskiej, który cierpi na bezsenność i zaczyna pracę jako taksówkarz w Nowym Jorku. Miasto, przedstawione w filmie, tętni życiem, ale jednocześnie jest pełne przemocy i degradacji. Travis, obserwując to z wnętrza swojej taksówki, stopniowo popada w obłęd.
Jego poczucie izolacji i niezrozumienia przeradza się w obsesję na punkcie oczyszczenia miasta z przestępczości i dekadencji.
De Niro wcielił się w postać Bickle'a z niesamowitą intensywnością, tworząc postać skomplikowaną i wielowymiarową. Słynna scena, w której Travis stoi przed lustrem, mówiąc do swojego odbicia "You talkin' to me?" stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych scen w historii kina.
Scenariusz filmu, napisany przez Paula Schradera, opowiada nie tylko o alienacji i przemocy, ale również o desperacji i poszukiwaniu sensu. Scorsese, znany ze swojej umiejętności tworzenia intensywnych i emocjonalnych filmów, wykorzystał te motywy, aby stworzyć dzieło, które jest zarówno szokujące, jak i głęboko poruszające.
„Taksówkarz” został doceniony przez krytyków i publiczność, zdobywając liczne nagrody i nominacje, w tym nominacje do Oscara w kilku kategoriach. Jego wpływ na kino jest niezaprzeczalny, a film pozostaje jednym z najważniejszych dzieł w karierze zarówno Scorsese, jak i De Niro.
Kultura filmowa często odwołuje się do „Taksówkarza” jako do przykładu kina, które nie boi się zgłębiać mrocznych zakątków ludzkiej psychiki. Jest to film, który nie stroni od trudnych tematów i który, mimo upływu lat, nadal pozostaje aktualny i znaczący.
Serial TAXI (1978 - 1983)
Serial "Taxi", emitowany w latach 1978-1983, to kultowa amerykańska produkcja, która zyskała uznanie widzów i krytyków za swój ciepły humor, znakomicie napisane postaci oraz trafne spojrzenie na codzienne życie. Twórcami serialu byli James L. Brooks, Stan Daniels, David Davis i Ed. Weinberger, którzy stworzyli nie tylko zabawną komedię, ale również program o głębszym przesłaniu.
Akcja "Taxi" rozgrywa się w Nowym Jorku i koncentruje na grupie taksówkarzy pracujących dla fikcyjnej firmy "Sunshine Cab Company". Postacie są barwne i różnorodne, każda z nich ma swoje osobiste historie i marzenia, które często kontrastują z ich rutynową pracą.
Wśród głównych bohaterów znajdujemy. sympatycznego, ale nieco naiwnego Alexa Reigera (granego przez Judda Hirscha), marzącego o karierze aktorskiej Bobby'ego Wheelera (Jeff Conaway) czy ekscentrycznego Latkę Gravasa, zagranego przez Andy'ego Kaufmana, który był jedną z najbardziej wyrazistych postaci w serialu.
"Taxi" wyróżniał się doskonałym scenariuszem, który potrafił połączyć humor z poważniejszymi tematami, takimi jak międzyosobowe relacje, ambicje i zawody życiowe. Serial zyskał uznanie za sposób, w jaki traktował swoje postacie z empatią i głębią, unikając jednowymiarowych stereotypów.
Serial zdobył wiele prestiżowych nagród, w tym kilkakrotnie Emmy za najlepszy serial komediowy. Był również ceniony za wybitne role aktorskie, zwłaszcza za występy Danny'ego DeVito jako despotycznego, ale ukochanego zarządcy firmy taksówkowej, Louie De Palmy.
"Taxi" wpłynął na sposób, w jaki tworzone są serialowe komedie, zostawiając trwały ślad w kulturze popularnej. Mimo że ostatni odcinek został wyemitowany ponad trzy dekady temu, serial nadal jest pamiętany i ceniony za swoją ciepłość, humor i ludzkie podejście do opowiadanych historii.
TAXI 1 (1998)
"Taxi 1" (1998) to dynamiczna, francuska komedia akcji, reżyserowana przez Gérarda Pirèsa, z Lucem Bessonem jako scenarzystą. Film szybko zdobył popularność zarówno we Francji, jak i na międzynarodowej arenie, stając się klasykiem gatunku i rozpoczynając całą serię filmów pod tym samym tytułem.
Fabuła skupia się na Danielu Moralesie, grany przez Sama Naceri, byłym kurierze pizzy, który spełnia swoje marzenie o zostaniu taksówkarzem w Marsylii. Jednak to nie jest zwykła taksówka – Daniel przerobił swoje auto na prawdziwy bolid, zdolny do osiągania zawrotnych prędkości.
Jego życie zmienia się, gdy spotyka Émilię Vignale, policjantkę, grana przez Marion Cotillard, która musi złapać grupę niemieckich złodziei banków. Daniel, ze swoją superszybką taksówką i niekonwencjonalnymi metodami, staje się nieocenionym sojusznikiem Émilien w pościgu za przestępcami.
Film "Taxi" łączy humor, szybką akcję i spektakularne sceny pościgów samochodowych, co sprawia, że jest on uważany za jedną z najlepszych francuskich komedii akcji. Charakterystyczne dla filmu są również barwne postacie i lekki ton, który równoważy napięcie wynikające z akcji.
Oprócz tego, że "Taxi" zyskał status kultowego wśród miłośników gatunku, przyczynił się też do wzrostu popularności jego głównych aktorów, w tym Marion Cotillard, która później zdobyła międzynarodową sławę.
Zarówno krytycy, jak i publiczność chwalili film za jego energię, humor i zdolność do dostarczenia czystej, nieskomplikowanej rozrywki. Sukces "Taxi" zaowocował powstaniem kolejnych części serii, które kontynuują przygody Daniela i Émiliena, choć żadna z nich nie osiągnęła takiego sukcesu jak oryginał.
Serial „THE DRIVER” (2014)
„The Driver” to brytyjski miniserial dramatyczny z 2014 roku, w którym główną rolę gra znakomity David Morrissey.
Serial składa się z trzech odcinków i został stworzony przez Danny'ego Brocklehursta oraz Jima Poysera, z Morrisseyem współpracującym przy scenariuszu.
Fabuła koncentruje się na postaci Vince'a McKee, grana przez Morrisseya, który jest rozczarowany swoim życiem jako taksówkarz w Manchesterze.
Vince boryka się z problemami w małżeństwie i trudną relacją z córką. Jego życie zmienia się, gdy spotyka swojego starego przyjaciela Colina (Ian Hart), który oferuje mu pracę jako kierowca dla lokalnego gangstera. Vince, szukając adrenaliny i ucieczki od codzienności, decyduje się przyjąć propozycję, co prowadzi go na ścieżkę pełną niebezpieczeństw i moralnych dylematów.
„The Driver” zyskał uznanie za intensywną i emocjonalną narrację oraz mocne aktorstwo, szczególnie ze strony Morrisseya. Serial bada tematy takie jak odpowiedzialność, odkupienie oraz konsekwencje złych decyzji, łącząc elementy dramatu, thrillera i akcji.
Krytycy chwalili serial za jego głębię, realistyczne portretowanie postaci oraz umiejętne budowanie napięcia. Wyeksponowanie wewnętrznych konfliktów głównego bohatera, w połączeniu z dynamiczną akcją, sprawia, że „The Driver” jest zarówno przemyślanym studium postaci, jak i wciągającym dramatem.
Chociaż „The Driver” nie stał się szeroko znany na międzynarodowej scenie, zyskał status kultowego wśród wielu widzów ceniących brytyjskie seriale telewizyjne za ich charakterystyczną głębię i jakość produkcji. Jest to doskonały przykład tego, jak telewizja może skupić się na osobistych i emocjonalnych opowieściach, jednocześnie zachowując elementy szerszej akcji i napięcia.
BABY DRIVER (2017)
A teraz może nie o taksówkarzu, ale nadal w tematyce zawodowego kierowcy, przejdźmy do jednego z lepszych filmów z pościgami samochodowymi ostatnich lat: "Baby Driver". Ten energetyczny i stylowy film, wyreżyserowany przez Edgara Wrighta, zadebiutował w 2017 roku, zachwycając widzów swoją oryginalną fabułą i oszałamiającymi scenami akcji.
"Baby Driver" opowiada historię młodego, utalentowanego kierowcy ucieczkowego o pseudonimie Baby, w którego rolę wciela się Ansel Elgort. Baby pracuje dla przestępczego bossa, grany przez Kevina Spacey'a, i jest mistrzem w prowadzeniu samochodu, wykorzystując swoje umiejętności do ucieczek po dokonanych napadach.
Co ciekawe, Baby cierpi na tinnitus (ciągłe dzwonienie w uszach), co kompensuje słuchając muzyki przez większość czasu – a ta muzyka stanowi nieodłączny element filmu, nadając rytm każdej scenie.
Film wyróżnia się swoim unikalnym połączeniem muzyki i akcji. Sceny pościgów samochodowych są zsynchronizowane z wybranymi utworami muzycznymi, co daje efekt niemalże tanecznego choreografowania akcji. Dzięki temu "Baby Driver" oferuje świeże i ekscytujące podejście do gatunku filmów akcji, łącząc elementy kryminału, romansu i komedii.
Oprócz Elgorta, w filmie występują również takie gwiazdy jak Jamie Foxx, Jon Hamm, i Lily James. Każda z tych postaci wnosi własną, unikalną energię do filmu, tworząc barwną i zapadającą w pamięć mozaikę.
"Baby Driver" został pozytywnie przyjęty zarówno przez krytyków, jak i publiczność, chwalony za swoją kreatywność, reżyserię Wrighta, a także za wyjątkowe połączenie muzyki i akcji. Film był również doceniany za swoje techniczne aspekty, w tym montaż i kaskaderskie sceny jazdy.
W sumie, "Baby Driver" to znakomita mieszanka szybkiej akcji, świetnej ścieżki dźwiękowej i oryginalnego storytellingu, co czyni go jednym z bardziej wyjątkowych i pamiętnych filmów o tematyce motoryzacyjnej ostatnich lat.
NOC NA ZIEMI (1991)
"Noc na Ziemi" (1991) to wyjątkowy film, który w niebanalny sposób przedstawia historie różnych ludzi, rozgrywających się w taksówkach w różnych zakątkach świata. Reżyserowany przez Jima Jarmuscha, znany jest z eksplorowania ludzkiej natury poprzez nietypowe, często minimalistyczne opowieści.
Film składa się z pięciu krótkich, ale intensywnych historii, każda z nich rozgrywa się w innym mieście i czasie, ale wszystkie odbywają się w ciągu jednej nocy. Zaczynając od Los Angeles, przez Nowy Jork, Paryż, Rzym, a kończąc na Helsinkach, "Noc na Ziemi" pokazuje różnorodność doświadczeń ludzkich poprzez pryzmat pasażerów i kierowców taksówek.
Każda historia wnosi coś unikalnego: w Los Angeles mamy młodą kobietę (Winona Ryder), która marzy o karierze mechanika samochodowego; w Nowym Jorku spotykamy kierowcę (Giancarlo Esposito) i jego niespodziewanego pasażera; w Paryżu śledzimy rozmowę między imigrantem z Wybrzeża Kości Słoniowej a slepym pasażerem; w Rzymie zanurzamy się w ekscentryczny monolog kierowcy (Roberto Benigni); a w Helsinkach opowieść koncentruje się na trzech pijanych pracownikach fabryki, którzy wsiadają do taksówki prowadzonej przez starszego mężczyznę.
"Noc na Ziemi" jest filmem, który balansuje między komedią a dramatem, pozwalając widzom na refleksję nad życiem, śmiercią, szczęściem i ludzką kondycją. Jarmusch, znany ze swojego minimalistycznego stylu, używa dialogu i interakcji między postaciami, aby ukazać głębię i złożoność ludzkich relacji.
Film został ciepło przyjęty przez krytyków za jego oryginalność, inteligentny scenariusz i zdolność do przedstawienia różnych kultur i społeczności. Jego uniwersalne przesłanie i autentyczne postacie sprawiają, że "Noc na Ziemi" pozostaje jednym z bardziej pamiętnych filmów Jarmuscha i klasykiem kina niezależnego.
PIĄTY ELEMENT (1997)
„Piąty Element” (1997), reżyserowany przez Luca Bessona, to film, który zdecydowanie wyróżnia się na tle kina science-fiction swoją oryginalną wizją przyszłości, barwną estetyką i niepowtarzalną mieszanką humoru, akcji oraz romansu. Film stał się kultowym dziełem, cenionym zarówno za swoją unikalną estetykę, jak i za oryginalne podejście do gatunku.
Akcja „Piątego Elementu” rozgrywa się w roku 2263 i opowiada historię byłego komandosa i obecnego taksówkarza, Korben Dallas (w tej roli Bruce Willis), który niespodziewanie staje się kluczową postacią w poszukiwaniu tajemniczego „Piątego Elementu” – jedynego sposobu na ocalenie Ziemi przed nadciągającym złem.
Do jego taksówki wpada tajemnicza Leeloo (Milla Jovovich), będąca wcieleniem owego Piątego Elementu. Wraz z nią, Korben wplątany zostaje w szaloną przygodę, której stawką jest przyszłość ludzkości.
Film jest znany z niezwykle kreatywnego projektowania produkcji, w tym futurystycznego miasta, kostiumów i postaci. Wizualny styl filmu, za który odpowiadał francuski artysta komiksowy Jean Giraud (Moebius) oraz projektant mody Jean-Paul Gaultier, przyczynił się do stworzenia unikatowej i rozpoznawalnej estetytyki.
„Piąty Element” łączy różne gatunki i style, od komedii po dramat i film akcji, tworząc dzieło, które jest zarazem ekscytujące, zabawne i wzruszające. Świat przedstawiony w filmie jest barwny i pełen życia, a każda postać, nawet drugoplanowa, jest wyrazista i niezapomniana.
W filmie występują także tacy aktorzy jak Gary Oldman, który gra antagonistę Zorga, oraz Chris Tucker, który wciela się w ekstrawaganckiego prezentera radiowego Ruby Rhoda.
„Piąty Element” zyskał status kultowego, przede wszystkim dzięki swojemu niekonwencjonalnemu podejściu do gatunku science-fiction, niezapomnianym postaciom oraz oryginalnej i pełnej humoru fabule.
Film ten jest często przywoływany jako przykład kina, które odważnie eksperymentuje z formą i treścią, oferując widzom zarówno rozrywkę, jak i bogate wizualne doświadczenie.
ZAKŁADNIK (2004)
"Zakładnik" (2004), znany również pod oryginalnym tytułem "Collateral", to intensywny thriller akcji, wyreżyserowany przez Michaela Manna. Film wyróżnia się swoją mroczną atmosferą i głębią psychologiczną, a także doskonałymi rolami Toma Cruise'a i Jamiego Foxxa.
Akcja filmu rozgrywa się w ciągu jednej nocy w Los Angeles. Jamie Foxx wciela się w postać Maxa, skromnego i sumiennego taksówkarza, którego życie zmienia się nieoczekiwanie, gdy do jego taksówki wsiada Vincent (Tom Cruise), pozornie zwykły pasażer.
Szybko okazuje się, że Vincent jest płatnym zabójcą, który ma za zadanie zlikwidować pięć celów tej nocy. Max zostaje zmuszony do współpracy i prowadzenia Vincenta po całym mieście, stając się niechcącym uczestnikiem serii przestępstw.
Film "Zakładnik" jest znakomitym przykładem kina akcji, które łączy napięcie i emocje z głębszym przesłaniem. Reżyser Michael Mann, znany ze swojego stylu i dbałości o detale, stworzył film, który jest nie tylko trzymający w napięciu thrillerem, ale także interesującym studium postaci. Relacja między Maxem a Vincentem ewoluuje w trakcie filmu, ukazując różne aspekty ludzkiej natury i moralności.
Wizualnie "Zakładnik" wyróżnia się stylizowanymi, nocnymi ujęciami Los Angeles, które dodają filmowi niezwykłej atmosfery. Mroczne, neonowe ulice miasta są niemalże dodatkową postacią w filmie, dodając do niego głębi i charakteru.
Zarówno Foxx, jak i Cruise, dostarczają mocnych, przekonujących występów, co zostało docenione przez krytyków i widzów. Foxx otrzymał za swoją rolę nominację do Oscara w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy.
"Zakładnik" jest filmem, który łączy elementy thrillera, dramatu i filmu akcji, oferując widzom nie tylko wysokiej jakości rozrywkę, ale także możliwość refleksji nad ludzkim charakterem i wyborami, które kształtują nasze życie.
DIABELSKA TAKSÓWKA (1993)
"Chicago Cab", znany również pod tytułem "Hellcab", to film z 1997 roku, który przedstawia dzień z życia taksówkarza w Chicago. Ten niezależny film, wyreżyserowany przez Mary Cybulski i Johna Tintori, oparty jest na sztuce teatralnej "Hellcab" autorstwa Willa Kerns.
Głównym bohaterem filmu jest taksówkarz, którego rolę gra Paul Dillon. Przez cały dzień, od wczesnego poranka do późnej nocy, widzimy go przewożąc różnorodnych pasażerów po zimowym Chicago.
Każdy z pasażerów, od biznesmenów po narkomanów, od pary zakochanych po matkę z dzieckiem, wnosi do taksówki własną historię i problemy, tworząc mozaikę ludzkich doświadczeń i emocji.
"Chicago Cab" jest filmem o charakterze obserwacyjnym, który skupia się na dialogach i interakcjach między taksówkarzem a jego pasażerami. Nie ma tu jednej spójnej fabuły, raczej film przedstawia serię krótkich, często niepowiązanych ze sobą scen, które razem tworzą obraz życia miejskiego i jego mieszkańców.
To, co łączy poszczególne epizody, to postać taksówkarza - cichego obserwatora, który staje się świadkiem ludzkich radości, smutków, frustracji i nadziei.
Film został doceniony za realistyczne portretowanie życia w dużym mieście oraz za mocne, naturalistyczne aktorstwo, szczególnie ze strony Dillona. "Chicago Cab" daje widzom unikalną możliwość zajrzenia do życia różnych warstw społecznych Chicago, ukazując miasto jako miejsce pełne kontrastów i ludzkiej różnorodności.
Mimo że "Chicago Cab" nie jest filmem szeroko znanym, stanowi cenne dzieło w ramach kina niezależnego, cenione za swoje autentyczne podejście do tematu życia miejskiego i za zdolność do uchwycenia ludzkiej kondycji w jej wielu odsłonach.
A TAXI DRIVER (2017)
"A Taxi Driver" z 2017 roku to południowokoreański film, który zdobył uznanie zarówno krytyków, jak i publiczności na całym świecie. Reżyserowany przez Jang Hoon, opowiada on wzruszającą, opartą na faktach historię, która rozgrywa się w tle dramatycznych wydarzeń historycznych.
Film opowiada historię Kim Man-seoba, taksówkarza z Seulu, w którego postać wciela się znakomity południowokoreański aktor Song Kang-ho. Man-seob, będąc wdowcem wychowującym samotnie swoją córkę, boryka się z trudnościami finansowymi.
Pewnego dnia, przypadkowo natrafia na nietypowe zlecenie – ma zawieźć niemieckiego reportera, Jürgena Hinzpetera (grany przez Thomasa Kretschmanna), do miasta Gwangju, które w tym czasie jest świadkiem gwałtownych protestów studenckich i brutalnego stłumienia przez rząd wojskowy w maju 1980 roku.
Podczas swojej podróży do Gwangju, Man-seob staje się świadkiem okrucieństw popełnionych przez rząd wojskowy na protestujących obywatelach. Film ukazuje jego przemianę z człowieka skoncentrowanego na osobistych problemach w osobę, która ryzykuje własne życie, aby pomóc Hinzpeterowi w dokumentowaniu i ujawnianiu brutalności rządu światu.
"A Taxi Driver" jest nie tylko emocjonującym i wzruszającym filmem, ale również ważnym dziełem, które rzuca światło na kluczowe wydarzenia w historii Korei Południowej. Film został doceniony za jego autentyczność, mocne aktorstwo, a także za sposób, w jaki łączy osobistą opowieść bohatera z większym kontekstem historycznym.
Zdobywając liczne nagrody i uznanie na międzynarodowych festiwalach filmowych, "A Taxi Driver" zyskał status jednego z ważniejszych południowokoreańskich filmów ostatnich lat, podkreślając siłę kina w opowiadaniu historii, które są zarówno lokalne, jak i uniwersalne.
TEORIA SPISKU (1997)
Na koniec, trochę zamykamy klamrą, kolejna Hollywoodzka produkcja, "Teoria spisku" (1997) to amerykański thriller z elementami akcji i komedii, w reżyserii Richarda Donnera. Film przedstawia historię Jerry'ego Fletchera, grana przez Mela Gibsona, taksówkarza i teoretyka spiskowego, który wierzy, że świat jest sterowany przez różne tajne organizacje i spiski rządowe.
Jerry regularnie wydaje własną broszurkę z różnymi teoriami spiskowymi, które są głównie ignorowane przez jego otoczenie. Jego życie zmienia się, gdy jedna z jego teorii niespodziewanie okazuje się prawdziwa. Zostaje wplątany w niebezpieczną intrygę, która zagraża jego życiu.
W roli kobiecej głównej występuje Julia Roberts jako Alice Sutton, prawniczka z Departamentu Sprawiedliwości, która staje się powiązana z losem Jerry'ego.
Film łączy elementy thrillera i akcji z lekkim humorem i romansem, tworząc zaskakująco skuteczną mieszankę. Gibson w roli paranoicznego, ale uroczego taksówkarza i teoretyka spiskowego, dostarcza energicznej i charyzmatycznej kreacji, podczas gdy Roberts dodaje filmowi powagi i emocjonalnej głębi.
"Teoria spisku" wyróżnia się swoim oryginalnym podejściem do tematu teorii spiskowych, łącząc humor i napięcie w równie efektywny sposób. Scenariusz dostarcza wielu zwrotów akcji, utrzymując widzów w napięciu od początku do końca.
Film został pozytywnie przyjęty zarówno przez widzów, jak i krytyków, którzy chwalili go za dobrze skonstruowaną fabułę, mocne aktorstwo i umiejętność balansowania między różnymi gatunkami. "Teoria spisku" do dziś jest pamiętany jako inteligentny i zabawny thriller, który oferuje zarówno rozrywkę, jak i refleksję nad tematem teorii spiskowych i ich wpływem na społeczeństwo.
Comments