To właśnie na tym małym półwyspie w Gdańsku rozpoczęła się II wojna światowa, a polscy żołnierze przez siedem dni odpierali niemieckie ataki. Westerplatte stało się symbolem niezłomnego oporu i bohaterstwa.
Miejsce które odwiedzają tysiące turystów, aby poznać historię, którą opowiada nowoczesne Muzeum Westerplatte i Wojny 1939.
Co czeka na zwiedzających? Jakie kluczowe obiekty warto zobaczyć i jakie tajemnice odkryto podczas ostatnich badań archeologicznych? Zanurz się w historię, która nadal inspiruje.
W tym artykule opowiemy Ci więcej o tym, co czeka Cię w Muzeum Westerplatte i Wojny 1939. Dowiesz się, jak zwiedzić muzeum i co zobaczyć na półwyspie.
Poznasz też historię i znaczenie tego wyjątkowego miejsca dla Polaków i nie tylko. Zapraszamy do lektury!
Polska na skraju wojny. Sytuacja polityczna w przededniu wybuchu II wojny światowej
Na wstępie trzeba przedstawić jak wyglądała polska sytuacja polityczna i społeczna w przededniu wybuchu konfliktu.
Polska w latach 30. XX wieku była państwem młodym i słabym, otoczonym przez dwie agresywne i rosnące w siłę dyktatury: nazistowskie Niemcy i komunistyczny Związek Radziecki.
Polska próbowała utrzymać niezależność i suwerenność, prowadząc politykę równowagi między obydwoma sąsiadami. Jednak sytuacja międzynarodowa stawała się coraz bardziej napięta i niebezpieczna.
Polityka zagraniczna Polski po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego w 1935 roku była kontynuowana przez jego następcę, ministra spraw zagranicznych Józefa Becka.
Beck starał się unikać angażowania się w jakiekolwiek układy skierowane przeciwko jednemu z sąsiadów, mimo że propozycji nie brakowało.
W 1935 roku Niemcy zaproponowały Polsce zawarcie tajnego układu o podziale stref wpływów na wschodzie oraz przystąpienie do paktu antykomunistycznego skierowanego przeciwko ZSRR.
Polska obie propozycje odrzuciła, starając się jednak załatwić problemy bieżące, takie jak kwestia mniejszości narodowych czy korzystanie z portu w Gdańsku.
W 1936 roku doszło do ocieplenia stosunków z Francją, która była głównym sojusznikiem Polski na Zachodzie.
Francja była zaniepokojona wzrostem potęgi Niemiec, które dokonały remilitaryzacji Nadrenii i wprowadziły powszechną służbę wojskową.
Francja chciała zacieśnić współpracę wojskową z Polską i udzieliła jej pożyczki na dozbrojenie armii.
Jednak sojusz francusko-polski był słaby i nieefektywny, ponieważ Francja nie chciała ryzykować konfliktu z Niemcami i nie gwarantowała pomocy Polsce w razie ataku.
W 1938 roku sytuacja polityczna w Europie uległa dramatycznemu pogorszeniu. Niemcy dokonały aneksji Austrii (tzw. Anschluss) i zażądały przyłączenia Kraju Sudeckiego od Czechosłowacji.
Wobec groźby wojny mocarstwa zachodnie (Francja i Wielka Brytania) zgodziły się na ustępstwa wobec Hitlera i podpisały tzw. układ monachijski, który pozbawił Czechosłowację jej najbardziej umocnionych terenów i osłabił jej obronność.
Zaś Polska, pod naciskiem Niemiec, zażądała od Czechosłowacji oddania Zaolzia - spornego obszaru zamieszkanego przez ludność polską. Czechosłowacja musiała się zgodzić, co pogorszyło stosunki polsko-czechosłowackie.
W 1939 roku Niemcy zerwały układ o nieagresji z Polską i żądały zgody na budowę eksterytorialnej autostrady i linii kolejowej przez Pomorze oraz przekazania im Gdańska.
Polska stanowczo odrzuciła te żądania, uznając je za naruszenie jej suwerenności i integralności terytorialnej.
Niemcy nie zamierzali jednak ustępować i zaczęli przygotowywać się do inwazji na Polskę. W tym celu nawiązali sojusz z ZSRR, który zapewniał im bezpieczeństwo na wschodzie i podział wpływów w Europie Środkowo-Wschodniej.
23 sierpnia 1939 roku podpisali tzw. pakt Ribbentrop-Mołotow, który zawierał tajny protokół o podziale stref wpływów między obydwoma państwami.
Według tego protokołu Polska miała zostać podzielona między Niemcy a ZSRR wzdłuż linii Narwi, Wisły i Sanu.
Polska znalazła się w dramatycznej sytuacji. Nie mogła liczyć na skuteczną pomoc ze strony sojuszników zachodnich, którzy nie byli gotowi do podjęcia działań wojennych przeciwko Niemcom.
Nie mogła też liczyć na poparcie ze strony Ligi Narodów, która okazała się bezsilna wobec agresji niemieckiej.
Polska była sama i bezbronnie wystawiona na atak dwóch potężnych dyktatur. 1 września 1939 roku Niemcy zaatakowały Polskę bez wypowiedzenia wojny, rozpoczynając tym samym II wojnę światową.
17 września 1939 roku ZSRR wkroczył do Polski od wschodu, realizując postanowienia paktu Ribbentrop-Mołotow. Polska została zdradzona i zniszczona przez swoich sąsiadów.
Obrona Westerplatte: Siedem Dni Polskiego Oporu
Pomorze było jednym z pierwszych regionów Polski, które zostały zaatakowane przez Niemcy w dniu 1 września 1939 roku. Niemiecki plan operacyjny zakładał szybkie przełamanie polskiej obrony na Pomorzu i zajęcie Gdyni, Gdańska i Korytarza Pomorskiego.
W tym celu Niemcy skierowali na Pomorze dwie armie: Armię „Pomorze” pod dowództwem generała Walthera von Reichenau i Armię „Północ” pod dowództwem generała Fedor von Bock. Łącznie dysponowały one około 600 tysiącami żołnierzy, 1200 czołgami i 1000 samolotami.
Polska obrona na Pomorzu była zorganizowana w ramach Armii „Pomorze” pod dowództwem generała Władysława Bortnowskiego. Liczyła ona około 200 tysięcy żołnierzy, 350 czołgów i 200 samolotów. Armia „Pomorze” składała się z czterech armii: Armii „Modlin”, Armii „Poznań”, Armii „Toruń” i Armii „Pomorze”. Główna linia obrony przebiegała wzdłuż rzeki Brdy i Kanału Bydgoskiego.
Jednym z najważniejszych punktów obrony na Pomorzu była Wojskowa Składnica Tranzytowa na półwyspie Westerplatte w Wolnym Mieście Gdańsku. Była to polska placówka wojskowa, która miała za zadanie zapewnić zaopatrzenie dla polskiej floty wojennej.
Na Westerplatte stacjonowało około 200 polskich żołnierzy pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego. Westerplatte było pierwszym celem niemieckiego ataku na Polskę.
Schleswig Holstein: Początek Wojny na Westerplatte
O godzinie 4:45 niemiecki pancernik „Schleswig-Holstein” otworzył ogień do polskiej składnicy. Jednocześnie niemiecka piechota morska i oddziały SS zaatakowały Westerplatte od strony lądu.
Polscy obrońcy, wykorzystując przygotowane wcześniej umocnienia i schrony, stawili zacięty opór. Obrońcy przez siedem dni odpierali kolejne szturmy niemieckie, zadając im duże straty.
Ostatecznie Westerplatte skapitulowało 7 września o godzinie 10:15, po tym jak Niemcy zagrozili użyciem ciężkiej artylerii i bombowców. Polscy obrońcy zostali uznani za bohaterów narodowych i otrzymali wiele odznaczeń wojskowych.
Obrona Westerplatte stała się symbolem polskiego bohaterstwa i oporu w obliczu przeważającego wroga.
Kontynuacja wojny obronnej w głębi kraju
Działania wojenne na Pomorzu trwały do końca września 1939 roku. Niemieckie natarcie przełamało polską obronę na Brdzie i Kanale Bydgoskim i zmusiło Armię „Pomorze” do odwrotu w kierunku Warszawy.
Jednak polskie oddziały stawiały zacięty opór i prowadziły walki zaczepne i opóźniające na całej długości frontu.
Wyróżniły się zwłaszcza bitwy pod Mławą, Wizną, Kutnem i Tomaszowem Lubelskim. Niektóre polskie jednostki zdołały przebić się przez pierścień okrążenia i dotrzeć do Warszawy lub do granicy rumuńskiej.
Inne kontynuowały walkę w ramach ruchu oporu lub podjęły próby przedostania się na Zachód. Pomimo przegranej kampanii wrześniowej, polscy żołnierze na Pomorzu, Helu i Westerplatte wykazali się wielką odwagą i poświęceniem w obronie ojczyzny.
Według wielu analiz polska armia, w tamtym czasie nie miała najmnjeszych szans w starciu z wrogiem. Pomimo prowadzonych walk na dwóch frontach, dzięki męstwu żołnierzy i niejednokrotnie wybitnemu dowodzeniu, polska armia stawiała zacięty opór.
Nie raz można spotkać się z ocenami mówiącymi o braku sensu przedłużającej się wojny obronnej, trzeba mieć jednak na uwadze to że w tamtym czasie polska posiadała wiążące umowy o pomocy wojskowej z ówczesnymi potęgami militarnymi.
Trzeba pamiętać że Polscy żołnierze we wrześniu, przelewali swoją krew wierząc w to że niebawem nadejdzie pomoc przyjaciół z zachodu, wystarczy tylko trzymać sie tak długo jak sie da.
Dzisiaj wiemy ze zachód w tamtym czasie nie wywiązał sie z umowy, krew polskich żołnierzy nie obroniła Polski lecz Francję przed jeszcze dotkliwszą porażką.
Rola Henryka Sucharskiego i Franciszka Dąbrowskiego w Obronie Westerplatte
Teraz warto przybliżyć sylwetki dwóch postaci nierozerwalnie związanych z wydarzeniami na Westerplatte.
Henryk Sucharski: Dowódca, Strateg, Bohater Narodowy
Major Henryk Sucharski był dowódcą Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte podczas ataku Niemiec 1 września 1939 roku. Jego nazwisko na stałe wpisało się w historię jako symbol niezłomnego polskiego dowódcy, choć rola, jaką odegrał, była bardziej złożona, niż to przez lata przedstawiano.
Sucharski, który objął dowództwo na Westerplatte w 1938 roku, był odpowiedzialny za przygotowanie obrony składnicy w obliczu rosnącego zagrożenia ze strony nazistowskich Niemiec.
Jego strategia zakładała, że garnizon bronić się będzie maksymalnie przez 12 godzin – do czasu nadejścia wsparcia. Jednak wydarzenia szybko przerosły te założenia.
Kiedy 1 września niemiecki pancernik „Schleswig-Holstein” rozpoczął ostrzał, Sucharski musiał zmierzyć się z przeważającymi siłami wroga, który dysponował czołgami, artylerią oraz wsparciem powietrznym.
Pomimo tego, że początkowo zakładał kapitulację już drugiego dnia walk, Sucharski, pod wpływem swoich oficerów i żołnierzy, zgodził się kontynuować obronę.
Chociaż 6 września, ze względu na załamanie nerwowe, optował za poddaniem się, decyzja ta została ostatecznie odrzucona przez jego zastępcę, kapitana Franciszka Dąbrowskiego.
Niemniej jednak, Sucharski pozostawał formalnym dowódcą garnizonu aż do 7 września 1939 roku, kiedy Westerplatte ostatecznie skapitulowało.
Po wojnie, mimo jego wewnętrznych rozterek, postać Sucharskiego była przez lata kreowana na bohatera narodowego, co utrwaliło jego miejsce w historii obrony Westerplatte.
Franciszek Dąbrowski: Niezłomny Zastępca Dowódcy
Kapitan Franciszek Dąbrowski, zastępca majora Sucharskiego, odegrał kluczową rolę w utrzymaniu morale i kontynuowaniu walki, kiedy dowódca chciał poddać składnicę.
To właśnie Dąbrowski był tym, który stanął na czele obrony w krytycznych momentach, szczególnie gdy Sucharski przeżywał załamanie nerwowe.
Zdecydowana postawa Dąbrowskiego i jego niezłomność sprawiły, że garnizon walczył przez siedem dni – znacznie dłużej, niż ktokolwiek się spodziewał.
Dąbrowski, mimo niższego stopnia wojskowego, wykazał się odwagą i stanowczością, mobilizując żołnierzy do dalszej walki. To on często podejmował decyzje o taktyce obronnej i koordynował opór, gdy Niemcy atakowali z coraz większą intensywnością.
Dzięki jego przywództwu obrońcy Westerplatte zdołali zadać agresorowi znaczące straty, a sama obrona stała się symbolem polskiego oporu przeciwko nazistowskiej inwazji.
Po kapitulacji Westerplatte, zarówno Sucharski, jak i Dąbrowski trafili do niemieckiej niewoli. O ile Sucharski po wojnie został uznany za bohatera narodowego, to rola Dąbrowskiego długo pozostawała w cieniu.
Dopiero z czasem zaczęto doceniać jego wkład w obronę składnicy, a on sam stał się symbolem niezłomności i lojalności wobec towarzyszy broni.
Dąbrowski zmarł w 1962 roku, lecz jego wkład w obronę Westerplatte do dziś jest nieoceniony i stanowi integralną część tej bohaterskiej historii.
Kluczowe Obiekty Historyczne na Westerplatte do zwiedzania
Wartownia nr 1: Kluczowy Punkt Obrony
Wartownia nr 1 to jeden z najważniejszych obiektów historycznych na Westerplatte, który odegrał kluczową rolę w obronie Wojskowej Składnicy Tranzytowej we wrześniu 1939 roku.
Budynek pomimo licznych niemieckich ataków, przetrwał w relatywnie dobrym stanie i stanowi symboliczny punkt oporu polskich żołnierzy.
To właśnie stąd Polacy odpierali niemieckie ataki zarówno z morza, jak i lądu. Obecnie Wartownia nr 1 pełni funkcję muzeum, w którym można zobaczyć oryginalne przedmioty i dokumenty związane z obroną Westerplatte.
Ekspozycja zawiera m.in. uzbrojenie i wyposażenie polskich żołnierzy oraz liczne fotografie z okresu walk.
Cmentarz Żołnierzy Wojska Polskiego: Miejsce Spoczynku Obrońców
Na terenie Westerplatte znajduje się także Cmentarz Żołnierzy Wojska Polskiego, będący miejscem spoczynku obrońców, którzy polegli podczas walk we wrześniu 1939 roku. Cmentarz powstał po zakończeniu działań wojennych i stanowi ważny punkt pamięci narodowej.
Na cmentarzu znajduje się m.in. symboliczna mogiła majora Henryka Sucharskiego, dowódcy obrony Westerplatte, który przez wiele lat był uznawany za jednego z głównych bohaterów tamtych wydarzeń.
Miejsce to jest hołdem dla wszystkich żołnierzy, którzy oddali życie w obronie ojczyzny, i co roku odbywają się tam uroczystości patriotyczne upamiętniające obronę Westerplatte.
Relikty Obiektów na Westerplatte: Ślady Przeszłości
Obok Wartowni nr 1, na półwyspie Westerplatte znajdują się liczne relikty dawnych obiektów wojskowych, które zachowały się do dziś jako świadectwa dramatycznych wydarzeń z 1939 roku. Wśród nich warto wymienić ruiny innych wartowni, schrony bojowe, koszary oraz magazyny amunicyjne.
Mimo że wiele z tych budynków uległo zniszczeniu w trakcie bombardowań, ich resztki nadal są ważnym elementem historycznego krajobrazu
Każdy z tych obiektów przypomina o desperackiej obronie polskich żołnierzy i stanowi element szlaku turystycznego, który pozwala zwiedzającym zapoznać się z historią Westerplatte w autentycznym otoczeniu.
Wojskowa Składnica Tranzytowa: Symbol Polskiej Suwerenności
Wojskowa Składnica Tranzytowa na Westerplatte była obiektem o strategicznym znaczeniu, zarówno pod względem militarnym, jak i politycznym.
Polska składnica tranzytowa została tworzona w 1926 roku, miała na celu zapewnienie Polsce dostępu do morza w Gdańsku – kluczowym porcie, który pozostawał pod kontrolą Wolnego Miasta Gdańska, będącego wówczas pod międzynarodową kontrolą.
Składnica była stosunkowo niewielkim obiektem, obsadzonym przez około 200 polskich żołnierzy, ale stała się miejscem, gdzie symbolicznie rozegrała się pierwsza bitwa II wojny światowej.
Westerplatte - jak zwiedzić muzeum i pole bitwy?
Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 jest oddziałem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Jego celem jest upowszechnianie wiedzy o bohaterskiej obronie Westerplatte we wrześniu 1939 roku oraz ochrona i rewaloryzacja zabytkowych obiektów wojskowych na terenie półwyspu.
Muzeum obecnie przechodzi transformację i jest w trakcie budowy nowego gmachu i ekspozycji.
Muzeum Westerplatte można zwiedzać na dwa sposoby: odwiedzając pole bitwy na półwyspie lub odwiedzając wystawę czasową w budynku Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Pole bitwy na Westerplatte jest dostępne dla zwiedzających przez cały rok. Można tu zobaczyć m.in. Pomnik Obrońców Wybrzeża, cmentarz żołnierzy Wojska Polskiego, schrony bojowe i wartownicze, wieżę obserwacyjną.
Na terenie półwyspu wytyczono Szlak Turystyczny Westerplatte, który prowadzi do najważniejszych miejsc związanych z obroną składnicy. Szlak można zwiedzać samodzielnie lub z przewodnikiem.
Wystawa czasowa w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku nosi tytuł „Westerplatte – symbol”.
Prezentuje ona historię i znaczenie Westerplatte jako miejsca narodowej pamięci i tożsamości. Wystawa składa się z trzech części: „Westerplatte – historia”, „Westerplatte – mit” i „Westerplatte – dziedzictwo”.
Na wystawie można zobaczyć m.in. oryginalne przedmioty należące do obrońców Westerplatte, dokumenty, fotografie, filmy oraz instalacje multimedialne. Wystawa jest czynna do 31 grudnia 2021 roku.
Muzeum Westerplatte to miejsce, które warto odwiedzić podczas pobytu w Gdańsku. To nie tylko atrakcja turystyczna, ale także lekcja historii i hołd dla polskich bohaterów.
Pomnik Westerplatte - Pomnik Obrońców Wybrzeża
Pomnik na Westerplatte to imponująca rzeźba z granitowych bloków, która upamiętnia polskich obrońców Wybrzeża we wrześniu 1939 roku. Pomnik został odsłonięty w 1966 roku i jest częścią większego zespołu pomnikowego, obejmującego także pole bitwy na półwyspie.
Pomysł stworzenia pomnika na Westerplatte narodził się w latach 60., kiedy to rozpoczęto prace modernizacyjne w Porcie Gdańskim. Uznano, że warto wyróżnić to miejsce, które stało się symbolem polskiego bohaterstwa i oporu w obliczu niemieckiej agresji.
W 1963 roku ogłoszono konkurs na projekt pomnika, który wygrali architekt Adam Haupt i rzeźbiarz Franciszek Duszeńko.
Pomnik składa się z dwóch głównych elementów: kopca i monumentu. Kopiec o średnicy 20 metrów i wysokości 22 metrów został usypany z ziemi pozyskanej podczas poszerzania kanału portowego.
Na jego szczycie umieszczono monument o wysokości 25 metrów, złożony z 236 granitowych bloków o łącznej wadze 1150 ton. Monument ma kształt przypominający wyszczerbiony bagnet wbity w ziemię.
Na jego powierzchni wyryto napisy i płaskorzeźby, odnoszące się do historii Westerplatte i polskiego udziału w II wojnie światowej. Siedem zniczy u podstawy monumentu symbolizuje siedem dni obrony Westerplatte.
Pomnik Westerplatte jest otoczony przez zachowane do dziś obiekty wojskowe, takie jak schrony, wartownie, magazyny amunicyjne czy wieża obserwacyjna. Na terenie półwyspu wytyczono Szlak Turystyczny Westerplatte, który prowadzi do najważniejszych miejsc związanych z obroną składnicy.
Pomnik na Westerplatte jest miejscem pamięci narodowej i kulturowej, które przyciąga wielu turystów i zwiedzających. Jest to także miejsce edukacji historycznej i patriotycznej, które przypomina o bohaterstwie i poświęceniu polskich żołnierzy w obronie ojczyzny.
Jak dojechać na Westerplatte
Muzeum Westerplatte znajduje się przy Nabrzeżu Obrońców Westerplatte. Można tam dojechać na różne sposoby, w zależności od preferencji i budżetu.
Oto kilka opcji dojazdu do Westerplatte:
Komunikacja miejska: najprostszym i najtańszym sposobem jest skorzystanie z autobusu linii 106, który kursuje z Dworca Głównego PKP w Gdańsku co 20 minut.
Statek żeglugi gdańskiej: dla osób lubiących rejsy po wodzie polecamy skorzystanie ze statku pasażerskiego, który odjeżdża z Motławy przy Żurawiu lub z Długiego Targu przy Fontannie Neptuna. Rejs trwa około 40 minut i kosztuje 20 zł za osobę w obie strony. Statki kursują od kwietnia do października co godzinę lub co pół godziny.
Taksówka: dla osób ceniących sobie wygodę i szybkość polecamy zamówienie taksówki. Można to zrobić przez telefon, aplikację lub na postoju. Koszt przejazdu z centrum Gdańska do Westerplatte wynosi około 45-60 zł. Podróż zajmuje około 15 minut.
Samochód: dla osób podróżujących własnym samochodem polecamy parking przy Nabrzeżu Obrońców Westerplatte. Parking jest płatny i kosztuje 5 zł za godzinę.
Muzeum na Westerplatte jest czynne od wtorku do niedzieli w godzinach 10:00-18:00. Wstęp jest bezpłatny.
Na terenie muzeum można zwiedzać Wartownię nr 1, Izba Pamięci, cmentarz żołnierzy polskich, Pomnik Obrońców Wybrzeża i inne obiekty związane z obroną półwyspu.
Przyszłość Muzeum Westerplatte: Inwestycje i Plan Rozwoju
Muzeum Westerplatte i Wojny 1939, będące oddziałem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, jest obecnie w trakcie intensywnych prac modernizacyjnych i rozbudowy, mających na celu stworzenie nowoczesnej, interaktywnej przestrzeni ekspozycyjnej.
Przebudowa ma na celu nie tylko udostępnienie nowych wystaw, ale także lepszą ochronę historycznego terenu Westerplatte – miejsca o ogromnym znaczeniu symbolicznym i historycznym.
Projekt przewiduje budowę nowego gmachu, który w harmonijny sposób wkomponuje się w krajobraz półwyspu.
Planowana powierzchnia nowego obiektu to około 5000 m², z czego znaczna część zostanie przeznaczona na nowoczesne wystawy multimedialne.
Będą one nie tylko ukazywać bohaterską obronę Westerplatte, ale również przybliżać szerszy kontekst kampanii wrześniowej oraz losów żołnierzy walczących w 1939 roku.
Inwestycje i koszt budowy nowego Muzeum Westerplatte
Koszt realizacji projektu rozbudowy Muzeum Westerplatte szacowany jest na około 150 milionów złotych.
Środki te mają zostać przeznaczone na kompleksową modernizację infrastruktury, w tym budowę nowego gmachu, rewitalizację istniejących obiektów na terenie półwyspu, jak również stworzenie nowoczesnych przestrzeni edukacyjnych i multimedialnych.
Inwestycja ma ogromne znaczenie nie tylko dla samego muzeum, ale również dla rozwoju turystyki historycznej w Gdańsku i na Pomorzu. Zmodernizowane Muzeum Westerplatte ma stać się jednym z kluczowych punktów na mapie edukacji historycznej w Polsce, przyciągając turystów z kraju i zagranicy.
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego: Wsparcie i Finansowanie
Projekt rozbudowy i modernizacji Muzeum Westerplatte realizowany jest przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (MKiDN), które zapewniło znaczące dofinansowanie.
Ministerstwo uznało inwestycję za priorytetowy projekt w dziedzinie ochrony dziedzictwa narodowego, a jego finansowanie jest częścią szerszego programu rządowego, mającego na celu rozwój infrastruktury kulturalnej w Polsce.
Czy MKiDN ma plany odrestaurowania obiektów na terenie pola bitwy?
Ze względu na wyjątkowe znaczenie Westerplatte jako symbolu walki o niepodległość, MKiDN zapewnia, że projekt będzie realizowany w ścisłej współpracy z historykami oraz ekspertami z zakresu ochrony zabytków.
Celem jest stworzenie miejsca, które nie tylko będzie nowoczesnym muzeum, ale również ważnym ośrodkiem edukacyjnym, promującym wiedzę o kampanii wrześniowej i heroizmie polskich żołnierzy.
Prace budowlane mają zakończyć się do 2026 roku, a nowa ekspozycja zostanie otwarta w 2027 roku, co pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału tego historycznego miejsca.
Badania Archeologiczne i Rewitalizacja Westerplatte
W trakcie ostatnich prac archeologicznych na Westerplatte odkryto szczątki dziewięciu polskich obrońców, co umożliwiło ich identyfikację i pochówek.
Znaleziono również osobiste przedmioty, takie jak guziki z mundurów, nieśmiertelniki oraz broń. Odkrycia te wzbogaciły wiedzę o przebiegu obrony oraz losach poległych żołnierzy.
Rewitalizacja Pola Bitwy: Odtwarzanie Historycznych Obiektów
Prace rewitalizacyjne mają na celu odtworzenie infrastruktury Wojskowej Składnicy Tranzytowej, w tym wartowni, schronów i koszar. Działania obejmują również uporządkowanie terenu oraz stworzenie ścieżek edukacyjnych.
Planowana jest także budowa nowoczesnego centrum multimedialnego, które wzbogaci narrację o wydarzeniach z 1939 roku, wykorzystując nowoczesne technologie.
Kommentare